Alter ego drewnianej skrzynki

Co może robić wieczorami ktoś taki, jak ja, kto ma pół garażu deseczek z palet? Siedzi i knuje co z nich wydziergać i to koniecznie coś przydatnego. A jak się okaże, że dzieło cieszy oko to tylko krok od ekstazy nerwowej.

Jedną z pierwszych rzeczy, które chciałam zrobić była skrzynka na drewno do kominka. Niestety napotkane w internecie prototypy jakoś nie chwyciły mnie za serce, aż do momentu gdy trafiłam na kolorowy blog 321 start DIY. Agnieszka pokazała tam szczegółowy tutek do ozdobnej, delikatnej skrzyneczki. Moja skrzynka miała być jej gruboskórnym alter ego: dechy, okucia i ciemny wosk. W końcu miała dźwigać ciężkie kłody drewna na opał, więc musiała być muskularna i niezniszczalna jak Arnold S. w finałowej walce z Predatorem.

Przygotowanie deseczek

Wymiary skrzyniochy miały być takie same jak jej styranej życiem poprzedniczki – plastikowej skrzynki na produkty spożywcze. W związku z tym przycięłam:

• 8 deseczek o długości 60 cm,
• 4 deseczki o długości 40 cm,
• 4 listewki o długości 22 cm.

Plan działania był następujący:

Wszystkie elementy drewniane oszlifowałam papierem ścierny o gradacji 80. Szlifowanie miało usunąć tylko większe mankamenty i niebezpiecznie wystające drzazgi.

Wygładzając dechy i myśląc o moim surowym i męskim w wymowie projekcie przypomniała mi się scena z filmu „Grawitacja”, w której to George Clooney puka w okno kapsuły ratunkowej, uśmiecha się i pyta ledwo żywą Sandrę Bullock: Co tu tak ponuro? Dobre pytanie drogi Georgu. Chciałam skrzyniochę skazać na wieczną ponurość, ale na szczęście w porę się opamiętałam. Z pomocą przyszły farby akrylowe w kolorach egzotycznej laguny: ultramaryna, turkus i szmaragd.

Tymi farbami pomazałam wszystko jak leci.

Po wyschnięciu przeszlifowałam papierem ściernym o gradacji 220.

Na to wszystko nałożyłam ciemny wosk. Wtarłam dwie warstwy. Ze względu na to, że skrzynka będzie narażona na obijanie, powłoka musiała być łatwa do reperacji. Lakier nie wchodził tu w grę. Ponadto wosk miał pokreślić wszystkie nierówności i fakturę drewna. Nawet jeśli wosk miejscami się wytrze, w przypadku tej skrzynki to nie ma znaczenia. Jej wygląd na pewno będzie ewoluował.

Uzbrojenie

Skrzyniocha miała być uzbrojona po zęby, więc wyciągnęłam całe żelastwo jakie miałam na stanie. Po jego przeglądzie zdecydowałam, że ścianki połączą metalowe kątowniki, a ukoronowaniem będą masywne uchwyty. Całość miała stać się mobilna, dzięki kółkom.

Takie żelastwo możecie dostać w markecie budowlanym: kątownik ok. 1 zł/szt., uchwyt 5 zł/ szt., kółko 4 zł/szt.

Skręcanie

Wszystkie elementy połączyłam na wkręty. Ponieważ miejsca łączeń były blisko krawędzi, wywierciłam najpierw otwory, które zapobiegły pękaniu drewna.

Jako pierwsze skręciłam krótsze boki, łącząc dwie deseczki i dwie listewki ze sobą.

Następnie do desek, które miały stanowić dłuższe boki dokręciłam kątowniki.

Metalowe elementy bardzo ułatwiły mi pracę, wyznaczając kąty proste łączeń ścianek.

Następnie przykręciłam 4 deski, stanowiące spód skrzynki.

Na końcu przymocowałam kółka i uchwyty.

Tak wygląda gotowa skrzynka:

Skrzynka docelowo jest na drewno do kominka, ale do czasu uruchomienia okresu grzewczego wykorzystywana będzie w bardziej relaksujących okolicznościach.

 

Całusy 😉