Ceramika z Bolimowa

Chcemy czuć się wyjątkowo i otaczać przedmiotami z duszą i historią. Szukamy pasji, talentu, serca, po prostu dobrej energii. To wszystko znalazłyśmy w Bolimowie, w Warsztacie Garncarskim Rodziny Konopczyńskich.

Tradycja wytwarzania naczyń glinianych przez rodzinę Konopczyńskich sięga 200 lat i pięciu pokoleń wstecz. Miałyśmy okazję spotkać się z szóstą generacją garncarzy, z Dorotą i Pawłem. Ile można wiedzieć o rzemiośle będąc spadkobiercą wielopokoleniowej tradycji? Pewnie więcej niż wszystko, ale Dorota i Paweł przede wszystkim kochają swoją pracę. Sądzę, że dlatego dzień spędzony z nimi był jednym z tych najfajniejszych.

Pisałyśmy już o naszej wizycie w Bolesławcu. Tamtejsze produkty są formowane lub odlewane przy zastosowaniu gipsowych form. Natomiast naczynia powstające w Warsztacie Garncarskim Rodziny Konopczyńskich są toczone na kole garncarskim. Pracę nad każdym przedmiotem garncarz rozpoczyna od porcji gliny, którą rzuca na środek koła i ręcznie formuje. W związku z tym, każde naczynie jest unikalne.

Miałyśmy okazję spróbować toczenia z wolnej ręki. Dużo zabawy, ale i dobra lekcja pokory. Ta technika wymaga wprawy, wyczucia i cierpliwości. Żeby naczynie było piękne niezbędny jest również talent. Nie ukrywam, że żadnej z tych cech nie zdążyłyśmy w sobie odkryć.

Paweł zaprezentował nam także, jak formuje się i dolepia uszy do naczyń. Jest to czynność wymagająca najwyższego stopnia wtajemniczenia, w moim odczuciu zaprzeczająca zasadom fizyki.

Po utoczeniu przedmiot jest nadal bardzo plastyczny i trzeba obchodzić się z nim niezwykle delikatnie. Po krótkim suszeniu następuje podtaczanie. Zdejmowany jest wówczas nadmiar materiału. Dzięki temu ceramika z Bolimowa jest dużo lżejsza od bolesławieckiej.

Na tym etapie naczynia są sygnowane pieczątkami. Niektóre z nich pozostają w rodzinie od 100 lat.

Przedmioty są suszone przez kilka dni, a następnie trafiają do pieca. W czasie wypału temperatura jest powoli podnoszona od pokojowej do 850 st. C. Obecnie wypał jest prowadzony w piecach elektrycznych i trwa 10 godzin. Kiedyś był to piec tradycyjny opalany drewnem, gdzie czas wypału dochodził do 20 godzin.

Kolejnym etapem jest zdobienie. Dla Warsztatu Garncarskiego Rodziny Konopczyńskich charakterystyczny jest motyw ptaszka i kolorowe ornamenty roślinne w czarnym konturze.

Wszystkie zdobienia nanoszone są ręcznie przy pomocy pędzelka. Dla porównania do zdobienia ceramiki bolesławieckiej stosuje się stempelki, a tylko wybrane fragmenty tzw. unikatów domalowuje się pędzlami.

Z tradycyjnym sposobem malowania związania jest rodzinna legenda. Tu można jej posłuchać:

Po polaniu szkliwem przedmioty wracają do pieca. Istotny jest sposób ich ustawienia – nie mogą się ze sobą stykać. Drugi wypał trwa również 10 godzin, jednak temperatury są wyższe i dochodzą do 1060 st. C.

Cały proces: od grudki gliny do gotowego przedmiotu trwa 2 tygodnie.

Oprócz biało-kremowych przedmiotów malowanych w tradycyjne motywy, w warsztacie powstaje także ceramika z ciemnej gliny z różnokolorowymi szkliwami, które spływają barwnymi plamami z obrzeży naczyń.

Ciekawy jest fakt, że różnokolorowe szkliwa przed wypałem wyglądają prawie tak samo. Na zdjęciu poniżej widać po środku naczynie z naniesionymi szkliwami w formie białawych, nieregularnych wzorów.

W Warsztacie Garncarskim Rodziny Konopczyńskich powstają także przedmioty na indywidualne zamówienia, w tym elementy scenografii filmowych np. do takich produkcji jak „Faraon”, „Krzyżacy”, „Ogniem i mieczem”, „Dzieje mistrza Twardowskiego”, „Wiedźmin”, „Wołyń” i wielu innych.

Na koniec przyznam się, że uruchomił się we mnie zbieracz. Kupiłam kilka przedmiotów z przeznaczeniem na prezenty, ale już wiem że nie wypuszczę ich z rąk. W tych naczyniach widać połączenie tradycji, pasji i sztuki. Po prostu chce się je mieć w swoim otoczeniu.

 

 

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz